Πρότυποι Δημοσιογράφοι

 

  Δεν έχουν τελειωμό τα περιστατικά επικίνδυνης οδηγικής συμπεριφοράς, δυστυχώς ακόμα και από επαγγελματίες οδηγούς. Αν και όλοι γνωρίζουμε ποια είναι τα συνηθισμένα αίτια τροχαίων ατυχημάτων, αυτή τη φορά η πραγματικότητα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο!   Οδηγός αστικού λεωφορείου, που εκτελούσε το δρομολόγιο 523 στην Κηφισιά, έλυνε σταυρόλεξο την ώρα που κρατούσε το τιμόνι και μετέφερε επιβάτες, διακινδυνεύοντας τη ζωή και την σωματική τους ακεραιότητα. Όπως προκύπτει από βίντεο που κυκλοφορεί, ο οδηγός αντί να έχει στραμμένη την προσοχή του στο οδόστρωμα, κρατούσε στυλό και περιοδικό με σταυρόλεξα, ενώ επιπλέον προσπαθούσε να λύσει κάποιο, έχοντας αφήσει εντελώς το τιμόνι! Φορούσε δε ταυτόχρονα, γυαλιά πρεσβυωπίας και ηλίου και οι επιβάτες τον κοιτούσαν αποσβολωμένοι... Όταν τελείωσε το "ευχάριστο διάλειμμα" κρέμασε το στυλό και το περιοδικό δίπλα στο παράθυρο και αποφάσισε να οδηγήσει... Αξίζει να σημειωθεί πως, ενώ σε κάθε περίπτωση μια τέτοια συμπεριφορά είναι απαράδεκτη και

       Από τα αρχαία χρόνια οι άνθρωποι είχαν την ανάγκη να διασκεδάζουν, να χορεύουν, να τραγουδούν και να ακούνε μουσική. Είχαν καταλάβει ότι η μουσική επηρεάζει θετικά την ψυχοσύνθεσή τους. Είχαν όμως δίκιο;      Από την εμβρυϊκή κιόλας ηλικία ο άνθρωπος έχει μουσικά ακούσματα, όπως από τη φωνή της μητέρας του, τους παλμούς της καρδιάς της, ακόμα και τους εξωτερικούς ήχους. Γιατί όταν μιλάμε για μουσική δεν εννοούμε μόνο την κλασσική αλλά όλα τα είδη μουσικής ή ό,τι έχει τέμπο και ρυθμό.      Σύμφωνα με μελέτες η μουσική διεγείρει τον ανθρώπινο εγκέφαλο και συγκεκριμένα περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μάθηση, τα μαθηματικά, τη συναισθηματική νοημοσύνη και προκαλεί αλλαγές σε αυτές σε αυτές. Ακόμα, η μουσική βελτιώνει τη μνήμη αλλά και την εστίαση της προσοχής στην προσπάθεια ενός ατόμου να πετύχει τους στόχους του και να μάθει είτε να τραγουδάει είτε να παίζει κάποιο τραγούδι σε ένα όργανο είτε να κάνει μια χορογραφία.      Επιπροσθέτως, η μουσική ενισχύει την επικοιν

  Η Οπαδική Βία ή αλλιώς ο χουλιγκανισμός αποτελεί ένα διαχρονικό και παγκόσμιο φαινόμενο. Ο χουλιγκανισμός μπορεί να οριστεί ως η απείθαρχη και καταστροφική συμπεριφορά των υποστηρικτών ενός ή περισσότερων ποδοσφαιρικών συλλόγων ή εθνικών ομάδων, και συχνά, αν και όχι   αποκλειστικά εκδηλώνεται πριν ή μετά τους αγώνες. Μέχρι το 1980, τα περιστατικά βίας στα ελληνικά γήπεδα ήταν σπάνια και μεμονωμένα. Από το 1980 και μετά παρατηρείται βαθμιαία αύξηση των επεισοδίων. Τα επεισόδια άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και να λαμβάνουν χώρα ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα. Επιπλέον, δεν περιορίζονται πια εντός των αγωνιστικών χώρων, αλλά επεκτείνονται «στους γύρω από το γήπεδο χώρους, σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, σε στέκια φανατικών οπαδών, σε σημεία εντός και γύρω του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου και στις εθνικές οδούς στη διάρκεια μετακινήσεων των οπαδών από πόλη σε πόλη». Η λίστα των θανατηφόρων επεισοδίων οπαδικής βίας που έχουν σημειωθεί στην Ελλάδα είναι μεγάλη, ενώ στην συντριπτική πλειοψη